اندوکاردیت باکتریایی (عفونت قلب) نوعی عفونت باکتریایی در لایه داخلی قلب یا دریچه‌های قلب است. قلب ۴ دریچه دارد. این دریچه‌ها به جریان خون از قلب و ریه‌ها و به سمت بدن کمک می‌کنند. وقتی فردی به اندوکاردیت مبتلا است، ممکن است این دریچه‌ها نتوانند به درستی کار کنند. این مشکل می‌تواند قلب را مجبور به کار بیشتر برای انتقال خون به بدن کند. گاهی اوقات قلب نمی‌تواند خون کافی را به بیرون پمپاژ کند. اندوکاردیت باکتریایی یک بیماری جدی است که می‌تواند گاهی منجر به مرگ شود.
عفونت قلب همچنین می‌تواند باعث جمع شدن باکتری‌ها در سلول‌ها و سایر موارد در خون شود. این توده‌ها را اغلب VAGETATION می‌نامند. آنها می‌توانند به بسیاری از قسمت‌های بدن حرکت کرده و مشکلاتی را ایجاد کنند.
در بزرگسالان، اندوکاردیت باکتریایی در مردان بیشتر از زنان است. این بیماری در افراد دارای قلب سالم که هیچ عامل خطر دیگری ندارند بسیار نادر است. این مسئله در افرادی که مشکلات قلبی خاصی دارند یا عوامل خطر دیگری دارند بسیار بیشتر است.
در بعضی موارد، علائم به طور ناگهانی شروع می‌شود و شدید است. به این حالت اندوکاردیت حاد باکتریایی می‌گویند. در موارد دیگر، این مشکل آهسته تر و شدت آن کمتر می‌شود. به این وضعیت اندوکاردیت باکتریایی خفیف می‌گویند.
برخی از انواع باکتری‌ها به طور معمول در بدن زندگی می‌کنند. آنها در دهان، سیستم تنفسی، روی پوست و دستگاه گوارش زندگی می‌کنند. بعضی اوقات این باکتری‌ها می‌توانند وارد جریان خون شوند. این امر ممکن است بعد از یک فرآیند پزشکی یا دندانپزشکی رخ دهد که باعث شکستن پوست یا بافت دیگر شود. باکتری‌ها به جریان خون می‌روند و می‌توانند روی پوشش داخلی قلب یا دریچه‌های قلب قرار بگیرند.
همه انواع باکتری‌ها نمی‌توانند باعث این نوع عفونت شوند، اما بسیاری از آنها این عفونت را ایجاد می‌کنند. دو نوع باکتری بیشتر باعث موارد اندوکاردیت باکتریایی می‌شوند که استافیلوکوک (استاف) و استرپتوکوک (استرپتوکوک) هستند.
اگر دچار برخی از مشکلات دریچه قلب باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری برای اندوکاردیت باکتریایی باشید. این امر باعث می‌شود که باکتری‌ها مکانی راحت تر برای نگهداری و رشد داشته باشند. به ندرت اتفاق می‌افتد که فردی با قلب طبیعی به اندوکاردیت مبتلا شود.
چه کسانی در معرض خطر عفونت قلبی هستند؟
موارد مختلفی احتمال ابتلا به اندوکاردیت باکتریایی را افزایش می‌دهد که عبارتند از:
علائم ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود و شدید باشد. یا ممکن است به آرامی اتفاق بیفتند و شدت آنها کمتر باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تب یا لرز
عرق شبانه
خستگی
درد عضلات و مفاصل
مشکل در تنفس در حین فعالیت
تنگی نفس در حالت خوابیده
سرفه
حالت تهوع
استفراغ
سردرد
خون در ادرار
تورم پا، ساق پاها یا شکم
افزایش وزن
تغییرات پوستی غیرمعمول که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
o برجستگی‌های قرمز یا بنفش دردناک روی انگشتان دست یا پا
o لکه‌های قرمز صاف بدون درد و ریز روی پوست، زیر ناخن‌ها، روی سفیدی چشم و داخل دهان
چگونه اندوکاردیت باکتریایی تشخیص داده می‌شود؟
اگر علائم خود را به پزشک بگویید و اگر سابقه بیماری مادرزادی قلب، تب روماتیسمی یا بیماری‌های مربوط به دریچه قلب داشته باشید، بیشتر پزشکان به اندوکاردیت عفونی مشکوک می‌شوند. همچنین ممکن است به دنبال خطوط کوچک و تیره در زیر ناخن‌های شما باشند که شبیه رگه‌های چوب به نظر می‌رسد (به اصطلاح خونریزی شکافی) یا رگ‌های خونی ترکیده در شبکیه چشم را جستجو کنند (که لکه‌های روت نامیده می‌شود)
با استفاده از استتوسکوپ، پزشک می‌تواند به صدای قفسه سینه شما گوش کند تا صدای متمایز یک سوفل قلب یا تغییر صدای سوفل قلب قدیمی را پیدا کند. سوفل قلب به دلیل صدای معیوب دریچه‌های قلب و نقص خاصی در قلب شما ایجاد می‌شود.
نمونه گیری خون از مناطق مختلف بدن شما می‌تواند به پزشکان اطلاع دهد که آیا در جریان خون خود میکروارگانیسم‌هایی دارید یا خیر. نمونه‌ها بر روی محل کشت قرار داده می‌شوند، در آنجا ارگانیسم می‌تواند رشد کند تا بتوان آن را تجزیه و تحلیل و شناسایی کرد.
از اکوکاردیوگرافی می‌توان برای دیدن ساختار و عملکرد دریچه، حرکت دیواره قلب و اندازه کلی قلب استفاده کرد. این روش قطعا مطمئن ترین راه برای تشخیص اندوکاردیت عفونی است.
سایر روش‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی از راه مری (TEE)، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ممکن است برای تشخیص کامل تر یا تشخیص اینکه آیا عوارض دیگری دارید، استفاده شود.
عفونت قلب یا اندوکاردیت چگونه درمان می‌شود؟
آنتی بیوتیک‌ها درمان اصلی اندوکاردیت باکتریایی هستند. نوع آنتی بیوتیک به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل نوع باکتری‌ها است و اینکه آیا دریچه قلب مصنوعی دارید یا خیر. هفته‌ها باید آنتی بیوتیک مصرف کنید. در ابتدا از طریق وریدی به شما آنتی بیوتیک می‌دهند. شاید لازم باشد حداقل هفته اول درمان را در بیمارستان سپری کنید. بعد از آن، ممکن است با مراقبت‌های خانگی بتوانید آنتی بیوتیک وریدی را در خانه دریافت کنید. در مراحل بعدی درمان، ممکن است بتوانید آنتی بیوتیک خوراکی مصرف کنید.
اگر آسیب به دریچه‌های شما زیاد باشد، ممکن است به جراحی دریچه قلب نیاز داشته باشید. این کار برای ترمیم یا تعویض دریچه آسیب دیده قلب انجام می‌شود. یا ممکن است برای کمک به پاکسازی اندوکاردیت به جراحی نیاز داشته باشید. اگر آنتی بیوتیک‌ها به اندازه کافی روی عفونت کار نکنند، این عمل ممکن است انجام شود.
عوارض احتمالی اندوکاردیت باکتریایی چیست؟
عونت قلب (اندوکاردیت) باعث ایجاد انبوهی از باکتری‌ها و سلول‌ها در دریچه‌های قلب می‌شود. این توده‌ها می‌توانند در جریان خون آزاد شوند. سپس می‌توانند با انسداد رگ‌های خونی دیگر آسیب ببینند. همچنین می‌توانند عفونت را به اندام‌های دیگر منتقل کنند. به همین دلیل، عوارض احتمالی زیادی وجود دارد. بسیاری از این موارد جدی است. خطر این عوارض بستگی به سایر بیماری‌های فرد دارد. عوارض احتمالی عبارتند از:
برای جلوگیری از عفونت قلب (اندوکاردیت) چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
همه موارد اندوکاردیت باکتریایی قابل پیشگیری نیست. اما می‌توانید برخی از این خطرات را کاهش دهید. به عنوان مثال، درمان سریع عفونت استرپتوکوکی می‌تواند به جلوگیری از بیماری روماتیسمی قلب کمک کند. عدم استفاده از داروهای وریدی می‌تواند خطر ابتلای شما را کاهش دهد. تمیز و سالم نگه داشتن دهان نیز می‌تواند این خطر را کمتر کند.
قبل از انجام برخی اقدامات پزشکی و دندانپزشکی ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک مصرف کنید. این مسئله برای جلوگیری از اندوکاردیت در صورت داشتن دریچه قلب مصنوعی است. یا اگر، ترمیم دریچه قلب با مواد مصنوعی انجام داده اید. در صورت ابتلا به انواع خاصی از بیماری مادرزادی قلب، سابقه اندوکاردیت یا پیوند قلب با دریچه قلب سوراخ، ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک مصرف کنید.
