سکته قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون به بخشی از قلب مسدود می‌شود و باعث ضعیف شدن جریان اکسیژن رسانی به عضلات قلب می‌شود. این مشکل اگر به موقع درمان نشود، بافت آسیب دیده قلب می‌میرد.
برخی از افراد در هنگام وقوع سکته قلبی درد قفسه سینه دارند، در حالی که برخی دیگر اصلاً علائمی ندارند. آگاهی از خطرات سکته قلبی بسیار مهم است زیرا بیشتر آن‌ها قابل پیشگیری هستند. درد قفسه سینه همیشه به این معنی نیست که فرد دچار سکته قلبی می‌شود. این امر می‌تواند نشانه ای بر این موضوع باشد که در بدن شما و در سیستم دیگری مانند ریه‌ها یا دستگاه گوارش مشکل وجود دارد. قبل از سکته قلبی، بیشتر قربانیان قسمت‌های آنژین (درد قفسه سینه) را تجربه می‌کنند که مانند سکته قلبی در اثر انسداد جریان خون به قلب (ایسکمی) به وجود می‌آید. با وجود آنژین، جریان خون به سرعت بازیابی می‌شود، درد در عرض چند دقیقه کاهش می‌یابد و قلب به طور دائم آسیب نمی‌بیند.
با این حال، یک سوم از سکته‌های قلبی بدون علائم هشدار دهنده رخ می‌دهند. قربانیان از وقوع پراکنده جریان خون به قلب رنج می‌برند که به دلایل نامعلوم بدون درد هستند، اگرچه به تدریج به بافت قلب آسیب می‌رسانند. این بیماری به عنوان ایسکمی خاموش شناخته شده است و می‌تواند توسط یک الکتروکاردیوگرام (ECG) تشخیص داده شود.
پزشکان قبول دارند که اگر شک دارید، به هر حال معاینه شوید. حتی اگر مطمئن نیستید که واقعاً اشتباهی رخ داده است، اگر علائم سکته قلبی را تجربه کردید باید با شماره ۱۱۵ تماس بگیرید. مصرف سریع داروها می‌تواند به بازگرداندن گردش خون به قلب و افزایش احتمال زنده ماندن شما کمک کند.
شایع‌ترین علل سکته قلبی آترواسکلروز (تنگ شدن رگ به دلیل ایجاد کلسترول) در یک یا چند رگی که قلب را تأمین می‌کند. قلب برای اینکه عملکرد طبیعی خود را داشته باشد، نیاز به تأمین پایدار اکسیژن دارد. هنگامی که اختلال در جریان خون به دلیل انسداد یا باریک شدن عروق وجود دارد، اکسیژن رسانی به قلب به خطر می‌افتد. اگر جریان خون احیا نشود، سلول های قلب آسیب دیده و در نهایت می‌میرند.
مقادیر بالای پروتئین های خاصی در بدن مانند پروتئین واکنش گر C، فیبرینوژن و هموسیستئین
به طور کلی، مردان در مقایسه با زنان خطر سکته قلبی بیشتری دارند. اما زنان پس از یائسگی خطر سکته قلبی را افزایش می‌دهند.
علائم سکته قلبی یا آنفارکتوس میوکارد
دانستن علائم هشدار دهنده اولیه سکته قلبی برای تشخیص سریع و درمان بسیار مهم است. بسیاری از سکته‌های قلبی، بر خلاف تصویری نمایشی که اغلب در فیلم‌ها مشاهده می‌شود، به آرامی شروع می‌شوند. فردی که دچار سکته قلبی شده است حتی ممکن است از آنچه اتفاق می‌افتد اطمینان نداشته باشد. علائم سکته قلبی در بین افراد متفاوت است و حتی شخصی که سکته قلبی قبلی نیز داشته است ممکن است در سکته قلبی بعدی علائم متفاوتی داشته باشد. اگرچه درد قفسه سینه یا فشار شایع‌ترین علامت سکته قلبی است، اما قربانیان سکته قلبی ممکن است انواع مختلفی از علائم را تجربه کنند. لیست زیر با جزئیات بیشتر علائم سکته قلبی را بیان می‌کند.
علائم و نشانه های هشدار سکته قلبی: درد قفسه سینه، سر، فک و دندان
ناراحتی قفسه سینه، مانند درد، پر بودن، و یا احساس فشار در قفسه سینه
درد قفسه سینه نشانه بارز سکته قلبی است، اگرچه می‌تواند اشکال مختلفی را به وجود آورد. در موارد دیگر، درد قفسه سینه ممکن است به هیچ وجه رخ ندهد. درد قفسه سینه مشخصه سکته قلبی به عنوان احساس فشار، فشردن، پر بودن یا دردی که از مرکز سینه شروع می‌شود، توصیف شده است. درد یا ناراحتی به طور معمول بیش از چند دقیقه طول می‌کشد، یا ممکن است از بین برود و بعد بازگردد. این درد می‌تواند به بازوها، کمر، یا سر و گردن نیز گسترش یابد. زنان و مردان هر دو زن درد سینه را به عنوان علامت اصلی سکته قلبی گزارش می‌کنند، اما زنان بیشتر از مردان احتمالاً برخی از علائم دیگر مانند حالت تهوع، درد فک یا تنگی نفس را دارند که در زیر توضیح داده شده است.
درد فک، درد دندان، سردرد
درد سکته قلبی می‌تواند به هر دو دست، به فک یا سر یا پشت گسترش یابد. برخی افراد درد دندان یا سردرد را به عنوان علامت سکته قلبی گزارش می‌دهند. در طی سکته قلبی می‌توان این نوع درد را بدون درد قفسه سینه تجربه کرد.
تنگی نفس
احساس کمبود نفس یا همان طور که می‌خواهید هوا را به داخل ریه خود بکشید علامت شایع سکته قلبی است. تنگی یا نفس کشیدن یا مشکل در تنفس از نظر پزشکی به عنوان تنگی نفس شناخته می‌شود. تنگی نفس ممکن است قبل یا در حین درد قفسه سینه ناشی از سکته قلبی ایجاد شود و در برخی موارد ممکن است با سایر علائم سکته قلبی و بدون هیچ گونه درد قفسه سینه همراه باشد.
علائم و نشانه های هشدار سکته قلبی: مشکلات گوارشی:
حالت تهوع
حالت تهوع یا احساس بیماری در معده شما یک علامت کمتر اما شایع سکته قلبی است. گاهی اوقات آروغ زدن یا باد گلو می‌تواند به همراه حالت تهوع مشاهده شود، و برخی از بیماران احساسی مانند سوء هاضمه مرتبط با سکته قلبی را توصیف کرده اند. زنان احتمالاً بیش از مردان از بروز این علائم سکته قلبی گزارش می‌کنند، و برخی از بیماران احساس کرده اند که در حال ابتلا به آنفولانزا هستند.
استفراغ
حالت تهوع که همراه با حمله گرما است می‌تواند آن قدر شدید شود که استفراغ رخ دهد. گاهی اوقات درد سکته قلبی به عنوان درد معده یا درد در وسط و بالای شکم توصیف می‌شود. این درد معمولاً بیشتر از ناراحتی از درد احساس می‌شود تا درد شدید، ضربان دهنده و درد بیشتر از چند دقیقه ادامه یابد. این امر می‌تواند با یا بدون درد در ناحیه واقعی قفسه سینه رخ دهد.
دل درد یا سوء هاضمه
همان طور که قبلاً ذکر شد، برخی از افراد که دچار سکته قلبی می‌شوند می‌توانند علائمی مانند آروغ زدن و باد گلو را داشته و احساس سوء هاضمه را توصیف کنند. به همین ترتیب، درد و فشار سکته قلبی ممکن است در ناحیه اپی گاستریک یا قسمت فوقانی شکم، مشابه درد سوزش قلب ایجاد شود.
سایر علائم و نشانه های اولیه هشدار دهنده سکته قلبی
علائم و نشانه های هشدار دهنده اولیه سکته قلبی به شرح زیر است:
درد دست (معمولاً دست چپ، اما ممکن است در دست دیگر نیز وجود داشته باشد)
درد قفسه سینه در اثر سکته قلبی می‌تواند گسترش یابد یا به نواحی دیگر و به یک یا هر دو دست و به سمت شانه ها منتقل شود. این درد اغلب اتفاق می‌افتد، و درد ممکن است حتی به مچ دست و انگشتان نیز گسترش یابد. این درد بیشتر در سمت چپ بدن است اما در سمت راست نیز رخ می‌دهد.
درد در قسمت بالای کمر
قسمت فوقانی کمر یکی دیگر از مکان‌های متداول برای گسترش درد ناشی از سکته قلبی است. در اکثر موارد، درد کمر که ناشی از سکته قلبی است، توصیف می‌شود که بین تیغه‌های شانه اتفاق می‌افتد.
ضعف عمومی (احساس مبهم بیماری)
احساس ناخوشایند بودن یا مانند بیمار شدن شما در حال فروپاشی می‌تواند با سکته قلبی همراه باشد. این را می‌توان به عنوان خستگی یا حتی سبکی، با یا بدون ضعف توصیف کرد. برخی از افراد در هنگام سکته قلبی اضطراب یا هراس شدید را تجربه خواهند کرد. این درد به عنوان احساس عذاب توصیف شده است، به عنوان یک فرد با حمله وحشت تجربه می‌کند.
عرق کردن
عرق کردن یا تعریق می‌تواند همراه با سکته قلبی باشد. بعضی از افراد احساس می‌کنند که دچار عرق سرد می‌شوند
سکته قلبی چقدر جدی است؟
این وضعیت اغلب به میزان عضله قلب آسیب دیده بستگی دارد. در بسیاری از موارد، فقط قسمت کمی از عضله قلب آسیب دیده و به عنوان یک لکه کوچک از بافت اسکار بهبود می‌یابد. قلب معمولاً با یک لکه کوچک از بافت زخم می‌تواند به طور طبیعی عمل کند. سکته قلبی بزرگ‌تر به احتمال زیاد تهدید کننده زندگی است یا عوارضی ایجاد می‌کند.
حتی قبل از دسترسی به روش های درمانی مختلف برای بازگرداندن جریان خون، بسیاری از افراد بهبودی کامل داشتند. با کمک درمان مدرن، به ویژه اگر در طی چند ساعت به شما برای بازگشت جریان خون درمانی داده شود، درصد بالاتری از مردم بهبودی کامل را تجربه می‌کنند.
برخی از عوارض احتمالی شامل موارد زیر است:
نارسایی قلبی.
ضربان غیر طبیعی قلب.
ممکن است در آینده سکته قلبی دیگری رخ دهد.
مهم ترین زمان در طول روز اول یا بیشتر است. اگر هیچ عارضه‌ای ایجاد نشود و بعد از چند هفته حال شما خوب باشد، شانس خوبی برای بهبودی کامل دارید. در این صورت هدف اصلی بازگشت به زندگی عادی و به حداقل رساندن خطر سکته قلبی بیشتر است.
چگونه سکته قلبی تشخیص داده و ارزیابی می‌شود؟
آزمایشات معمولاً برای تأیید سکته قلبی انجام می‌شود. این آزمایشات شامل:
ردیابی قلب (الکتروکاردیوگرام یا ECG). تغییرات معمولی در الگوی طبیعی نوار قلب در سکته قلبی وجود دارد.
آزمایش خون. آزمایش خون که یک ماده شیمیایی به نام تروپونین را اندازه گیری می‌کند، آزمایش معمول است که سکته قلبی را تأیید می‌کند.
آزمایش‌های دیگر ممکن است در بعضی موارد انجام شود. این موارد ممکن است برای روشن شدن تشخیص (در صورت عدم قطعیت تشخیص) یا برای تشخیص عوارضی مانند نارسایی قلبی در صورت مشکوک بودن آن باشد. به عنوان مثال، ممکن است اسکن سونوگرافی قلب (اکوکاردیوگرام یا اکو) یا آزمایش به نام اسکن پرفیوژن میوکارد انجام شود.
همچنین ممکن است به شما توصیه شود آزمایشاتی برای ارزیابی شدت لکه‌های چربی یا پلاک‌ها (آتروم) در عروق کرونر انجام دهید. به عنوان مثال:
نوار قلب (ECG) هنگام ورزش بر روی تردمیل یا دوچرخه (تست تحمل ورزش) انجام می‌شود.
ممکن است آنژیوگرافی شریان های کرونر نیز انجام شود.
درمان سکته قلبی
موارد زیر یک وضعیت معمولی است و به درمان های متداول که معمولاً ارائه می‌شود اشاره می‌کند. با این حال ، هر مورد متفاوت است و ممکن است بسته به وضعیت شما، دارای درمان متفاوتی باشد.
اگر خارج از بیمارستان هستید
بلافاصله با اورژانس برای ارسال آمبولانس تماس بگیرید
در صورت وجود یک قرص آسپیرین مصرف کنید
زمانی که در بیمارستان هستید
از درجه ناهنجاری در نوار قلب و میزان آنزیم های قلبی می‌توان استفاده کرد تا مشخص شود چه نوع انفارکتوس میوکارد داشته‌اید و میزان آسیب قلبی ناشی از حمله را نشان می‌دهد.
اگر جریان خون (و در نتیجه اکسیژن) در اسرع وقت (طی چند ساعت) به عضلات قلب که در هنگام سکته قلبی تحت تأثیر قرار گرفته بودند، بازگردد، بخش اعظم سلول‌های ماهیچه‌ای زنده می مانند. این موضوع به دلیل درمان سریع است.
دو نوع از درمان انفارکتوس میوکارد وجود دارد:
ترومبولیز
در این روش از داروهایی استفاده می‌شود که به صورت داخل وریدی برای از بین بردن لخته های قلبی ایجاد شده استفاده می‌شود و با این کار جریان خون را به عضلات آسیب دیده قلب باز می‌گرداند. اگر این داروها به سرعت تجویز شود، این امر می‌تواند در ۵۰ تا ۷۰ درصد بیماران موثر باشد و باعث کاهش تلفات شود.
ترومبولیز خطراتی از جمله افزایش خطر خونریزی (هموراژ) را به همراه دارد. بنابراین، برای بیمارانی که اخیراً دچار خونریزی عمده، سکته مغزی، فشار خون کنترل نشده، جراحی اخیر یا اختلالات خونریزی شده‌اند، نامناسب خواهد بود.
آنژیوپلاستی
یک سیم نازک با یک بالون در انتها از طریق رگ در ناحیه کشاله ران یا بازو به داخل شریان مسدود شده عروق کرونر منتقل می‌شود. سپس بالون برای بزرگ‌تر کردن آن در داخل شریان مسدود شده و باریک باد می‌شود و اجازه می‌دهد خون مجددا جریان یابد. ممکن است استنت قرار داده شود تا رگ مورد نظر را همچنان باز نگه دارد.
به دلیل افزایش خطرات آریتمی‌های کشنده قلبی (ضربان قلب نامنظم) که پس از سکته قلبی ایجاد می‌شود، ممکن است برای نظارت و مداخله در صورت لزوم به یک بخش مراقبت عروق کرونر (CCU) منتقل شوید. نوار قلب و آزمایش خون در طول مدت بستری شما برای نظارت بر پیشرفت شما انجام خواهد شد.
سایر روش های درمانی برای سکته قلبی
برخی از پزشکان از روش‌های درمانی زیر برای کمک به درمان بیماران سکته قلبی استفاده می‌کنند:
داروی بتا بلاکر
داروهای بتا بلاکر تأثیر محافظتی روی عضله قلب دارند و همچنین به جلوگیری از ایجاد ریتم غیر طبیعی در قلب کمک می‌کنند. داروهای بتا بلاکر نیز برای جلوگیری از سکته قلبی ثانویه و دیگر کمک خواهند کرد.
انسولین
برخی از افراد هنگام سکته قلبی میزان قند خون بالا رفته دارند، حتی اگر دیابت قبلی نداشته باشند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است سطح قند خون (گلوکز) شما با انسولین کنترل شود. اگر مبتلا به دیابت هستید، احتمالاً نیاز است که با انسولین نیز تحت کنترل قرار بگیرید تا قند خون خود را در هنگام بستری کنترل کنید.
اکسیژن
ممکن است اکسیژن به شما داده شود که در کاهش خطر آسیب به عضله قلب شما موثر باشد.
