شما ممکن است بر اثر ابتلا به نارسایی قلبی به سرفه‌ی مداوم یا خس‌خس سینه دچار شوید. در این حالت، خس‌خس سینه مشابه با علائم آسم است اما علت آن در واقع آسم نیست بلکه به نارسایی قلبی مرتبط می‌شود. در افرادی که به نارسایی قلبی مبتلا هستند، گاهی اوقات سرفه‌ها همراه با بیرون آمدن خلط از دهان است. این خلط، یک ماده غلیظ و مخاط‌مانند است که ممکن است با خون مخلوط باشد. این اتفاق معمولا زمانی رخ می‌دهد که شخص به عفونت ریه (پنومونی) دچار شده باشد. در صورتی که احساس کردید سرفه‌ها یا خس‌خس سینه‌ی شما بدتر شده و در تنفس شما اختلال ایجاد کرده است، این موضوع می‌تواند نشانه‌ی بدتر شدن وضعیت نارسایی قلب باشد و بنابراین لازم است به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین سرفه خشک و مداوم می‌تواند یکی از عوارض ناشی از برخی داروهای مورد استفاده برای درمان نارسایی قلبی نیز باشد.
رابطه سرفه با بیماری‌های قلبی
قلب یک اندام تپنده است که خون فاقد اکسیژن را، که از طریق رگ‌های سراسر بدن وارد آن می‌شود، به ریه‌ها می‌فرستد و پس از غنی شدن خون از اکسیژن در ریه‌ها و بازگشت آن به قلب، خون حاوی اکسیژن را به اندام‌ها می‌رساند
در صورتی که توانایی قلب در پمپاژ خون دچار اختلال شود، موجب احتقان ریه می‌شود. تجمع مایع در ریه و قلب موجب بروز علائمی مانند سرفه، تنگی نفس و خس‌خس سینه می‌شود.
برای درک ارتباط بین سرفه و بیماری قلبی ، لازم است ابتدا با عملکرد قلب آشنا شوید. قلب انسان دارای چهار حفره است (دهلیز راست، بطن راست، دهلیز چپ، بطن چپ).
ضعیف شدن عضلات قلب (یا میوکاردیوم) بر اثر ابتلا به بیماری عروق کرونری، یکی از شایع‌ترین علل ابتلا به نارسایی احتقانی قلب نارسایی قلبی است. بیماری عروق کرونری به علت کاهش خون‌رسانی در عضلات قلب ایجاد می شود و علت این موضوع نیز تجمع پلاک در شریان‌ها می باشد. ضعیف شدن جریان خون وارد شده به قلب، موجب ضعیف شدن عضلات و بالا رفتن احتمال ابتلا به نارسایی قلبی می‌شود. بزرگ شدن عضلات قلب، بر اثر بالا بودن فشار خون، نیز اثر مشابهی بر روی قلب دارد. بیماری عروق کرونری همچنین احتمال بروز حمله‌ی قلبی را افزایش می‌دهد. حمله قلبی به حالتی گفته می‌شود که در آن انسداد عروق کرونری موجب صدمه دیدن قسمتی از عضلات قلب می‌شود.
تنگی نفس، سرفه‌ی مداوم، درد قفسه سینه و ورم اندام تحتانی علائم مشخصه‌ی نارسایی احتقانی قلب هستند.
نارسایی قلب می‌تواند در یکی از دو طرف قلب ایجاد شود، مانند نارسایی بطن چپ یا نارسایی بطن راست قلب. در صورتی که نارسایی در بطن چپ قلب ایجاد شود، باعث تجمع و انباشته شدن خون در ریه‌ها می‌شود. این مشکل موجب احتقان ریه (تجمع خون و مایع در ریه) و در نتیجه تنگی نفس و سرفه می‌شود. هنگامی که ریه‌ها دچار احتقان می‌شوند، کیسه‌های هوایی پر از مایع می‌شوند و در نتیجه عملکرد ریه دچار اختلال می‌شود.
سرفه‌های ناشی از نارسایی قلبی می‌توانند به صورت‌های مختلفی باشند. اکثراً این سرفه‌ها مرطوب و همراه با خلط هستند و این خلط به رنگ صورتی است، بر اثر مخلوط شدن با خون.
گاهی این سرفه‌ها خشک و به صورت کوتاه و وقفه‌دار هستند و با خروج خلط همراه نیستند. ممکن است بیمار در نیمه شب با سرفه کردن و حالت نفس‌نفس زدن از خواب بیدار شود. به همین دلیل بسیاری از بیماران ترجیح می‌دهند پشتی خود را بلند‌تر کنند و در حالت نیمه دراز کش بخوابند تا بتوانند در هنگام خواب، راحت‌تر نفس بکشند. در دوره‌های سرفه کردن، ممکن است بیمار خس‌خس سینه و تنگی نفس نیز داشته باشد و در هنگام سرفه کردن احساس فوران مایع در درون ریه‌ها ی خود یا شنیدن صدایی سوت مانند از درون ریه‌های خود را داشته باشد.
به طور معمول، سرفه کردن یکی از عوارض جانبی شایع دسته‌ای از داروهایی است که برای درمان نارسایی قلبی تجویز می‌شوند. این داروها، مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسیون (مهارکنندههای ACE) هستند که البته برای کنترل فشار خون و سایر مشکلات قلبی نیز تجویز می‌شوند. این داروها باعث گشاد شدن عروق و بهبود جریان خون در بدن می‌شوند و از این طریق از فشار وارد شده به قلب کاسته می‌شوند. این دسته از داروها به عنوان دیورتیک (ادرار آور) نیز عمل می‌کنند و موجب افزایش ادرار و کاهش تجمع مایعات در بدن می‌شوند. تجمع مایعات بدن از عوامل به وجود آورنده‌ی احتقان و تورم در بدن است.
بسیاری از بیمارانی که از داروهای مهارکننده‌ی ACE استفاده می‌کنند، از داشتن سرفه‌های خشک شکایت دارند و از پزشک خود می‌خواهند که مصرف دارو را متوقف کند. در اوایل سال 2000، دانشمندان دریافتند که مصرف مکمل آهن موجب کاهش سرفه‌ی ناشی از مصرف این داروها می‌شود، چرا که مکمل‌های آهن تولید نیتریک اکساید، که از عوامل تحریک کننده‌ی کانال‌های برونش در ریه می‌باشد، را محدود می‌کند. یکی دیگر از راه‌های برطرف کردن سرفه‌ی ناشی از مصرف داروهای مهارکننده‌ی ACE این است که به جای این داروها، دسته‌ی دیگری از داروها به نام داروهای مسدودکننده‌ی گیرنده‌ی آنژیوتانسین (ARB)، تجویز شود. این داروها تمامی مزایای داروهای مهارکننده‌ی ACE را دارد، اما موجب بروز سرفه‌های آزاردهنده نمی‌شود. با این حال، از آنجایی که مطالعات بالینی کمی در مورد داروهای ARB انجام شده است، این داروها بسیار کمتر از داروهای مهار کننده‌ی ACE توسط پزشکان تجویز می‌شوند.
